Sohee, ik kan e-i-n-d-e-l-i-j-k weer rustig languit op de bank liggen! Reuzeleuk hoor de kleinkinderen van mijn mensen op bezoek, maar ik raak wel een beetje van de leg door al dat geren en gegil vlak bij mijn oren. Ik kom helemaal niet meer aan mijn schoonheidsslaapje toe en die heb ik best hard nodig. ÃÊn dag is prima maar als de tweede ochtend ook weer zo begint dan beginnen mijn broertje en ik ons toch wel af te vragen of dit niet de “gewone” nieuwe situatie is, zoals dat coronagedoe voor mensen. Gelukkig niet, ik kan weer slapen!
