Weet je, soms lijkt het leven stil te staan. Begrijp me goed er gebeurt zat rond me heen, maar in mijn hoofd is alles bevroren. Mijn plaat blijft hangen in dezelfde groef. Mijn ogen zien in alles melancholie, het grote missen, het ontbreken. Ik luctor et emergo vast wel weer eens, maar op dit moment ben ik even lost. Verandering komt meestal voort uit onvrede en iets in mij is aan het wachten op een ommezwaai. Als ik goed kijk is die ommezwaai allang aan de gang. Ik kijk naar de foto’s van de afgelopen dagen en ik zie een glimp van mijn gedroomde toekomst. Er komen dingen op mijn pad. Momentje ik pak ze even aan.
