GUP (Guide to Unusual Photography)

BIN65

Ik heb altijd een voorliefde gehad voor het ongewone. Samen met fotomaatje Carla B. heb ik rond 2007 BIN65 opgericht met een vette knipoog naar Magnum. We stelden eigen werk ten toon, maar het moest wel oud en verrot werk zijn. Vreemde beelden, met chemicaliën bewerkte polaroids, digitaal verrampeneerde prints of gewoon gedegenereerde inhoud die niet door de beugel kon en bij voorkeur lelijk was. Ik las de GUP en vroeg me af of ik ooit zou kunnen toetreden tot de elite. De “echte fotografen”. Want dan had ik het gemaakt enzo. De GUP lees ik niet meer, maar ik voel heimwee naar de onbevangenheid van die tijd.

Pro

Ik heb nog steeds een voorliefde voor doorleefd werk, maar sinds 2015 ben ik een “pro” en moeten maat Rick en ik geld verdienen met fotografie. Klanten stellen tot op heden meer prijs op heel werk, rot-vrije portretten en een bepaalde mate van scherpte, dus ik heb eigenlijk mijn ziel aan de duivel verkocht. Dat was tot op heden een slechte deal want rijk word ik er niet van en gelukkig ook niet. Dus de laatste tijd vraag ik me af, waar die voorliefde gebleven is. Ik ben niet meer dezelfde persoon, er is teveel in mijn leven gebeurd. Heel vervelende dingen, maar ook goede. Ik was altijd boos terwijl dat verkapt verdriet was. Dat is weg – ik kan nu gewoon verdrietig zijn, maar ook gelukkig, blij enfin een heel scala van emoties die bij mij op slot zat en waar normale mensen hun schouders voor ophalen.

Bloemen

Ik heb interesse in het fotograferen van bloemen. Dit is toegenomen na het zien van een film over Robert Mapplethorpe. Zijn andere passie: homo erotiek, deel ik niet alhoewel ik ook graag naar dat deel van zijn oeuvre mag kijken – het zijn en blijven briljante platen. Ik ben me aan het verdiepen en aan het onderzoeken hoe ik het fotograferen van bloemen eigenheid en mijn inhoud kan geven. Eigenlijk ben ik aan het kijken hoe mijn nieuw hervonden zelf zichzelf kan uiten. Ik zou het liefste gewoon doorstomen, zonder conventies mijn eigen opgelegde grenzen kapotslaan en heerlijk genieten van de mogelijkheden die deze nieuwe persoon te bieden heeft. Ik kan hierbij best wat hulp gebruiken, voel je vrij om suggesties te doen. Het lijkt me heerlijk om ze in de wind te slaan!

Kiek.me

Overigens zijn Rick en ik binnenkort te bewonderen op onze nieuwe site (11-2021) kiek.me. We zijn beiden op onze eigen zoektocht naar wat onze fotografie zou moeten zijn. We hebben allebei onze eigen worsteling. Het lijkt me mooi om te zien hoe we deze tocht samen, maar toch apart kunnen maken en uiteindelijk dingen kunnen maken die meer zijn dan de som van onze delen. Hoe kan onze eigen fotografie toch commercieel worden zonder de duivel? Die vragen dus.