Vaak lees je van belangrijke en beroemde fotografen dat ze op 5 jarige leeftijd een camera mochten gebruiken van hun vader of opa en dat daarom… Van die opa hoor je nooit meer wat natuurlijk. Eergisteren vroeg Moïs of hij mijn oude camera mocht gebruiken. Toen moest ik ineens denken aan de in vergetelheid geraakte vaders en opa’s en ik realiseerde me ineens dat ik misschien zo’n vergeten opa zou worden in een voetnoot van een van de overzichtstentoonstellingen van mijn beroemde kleinzoon. Dat gaf me een enorm blij gevoel, ik geef het stokje graag aan hem af. Vergetelheidsopa is mijn superheldennaam!
