Mee met Lotte op wedstrijd. Dat betekent dat ik een heleboel foto’s moet maken van een ruiter op een paard en daarbij moet het paard “bergop” gaan anders is het niks. Enfin mijn nieuwe camera maakt 40 foto’s per seconde dus daar moet er wel eentje… nee dus. Op de een of andere manier krijg ik de timing niet rond. Hoe komt dat? Waarschijnlijk omdat paarden in een dressuurwedstrijd niet mijn grote passie zijn, fotografie wel, mensen ook, paarden not so much. Waarom doe ik dit toch? In dit geval om Lotte een plezier te doen, maar in bredere zin maak ik steeds meer werk voor anderen en eigenlijk weinig voor mezelf. Hierdoor ben ik een beetje kwijt wat ik ook alweer wilde doen. Afgelopen dinsdag ben ik samen met Angelique naar Derek Otte geweest. Hij heeft een gevoelige snaar geraakt en ik wil weer op zoek naar wat ik wil worden als ik groot ben. Hiervoor moet ik ook weer durven maken wat ik zelf wil. “No more mister nice guy” dus. Gewoon doen wat ik wil en willen wat ik doe, ongeacht wat iedereen er ook van mocht vinden.
