Tijdens het wandelen vandaag schoot me ineens een quote van T.S. Eliot te binnen:
βWe shall not cease from exploration
And the end of all our exploring
Will be to arrive where we started
And know the place for the first time.β
–from Little Gidding by T.S.
Ik heb hem vaker gebruikt, maar ineens vond ik hierin de inspiratie die ik al tijden kwijt ben. In een van mijn vorige stukjes: Absolute beginner schraap ik er al voorzichtig overheen, maar nu viel er echt een stukje van mijn puzzel op zijn plek. Wat als ik nu eens alles als voor het eerst zie, maar dan met alle eerdere ontdekkingen als onbewust referentie kadering. Foto’s maken van situaties, personen, plaatsen, maar dan met mogelijke verdieping door te vertrouwen op mijn ervaring en geΓ«volueerde gevoel. Overboord met alle beperkende gedachten, gewoon weer op pad met dezelfde frisse blik als jaren geleden toen ik alles aan het ontdekken was! Alles kan, alles mag! Heerlijk er op los geschoten tijdens het lopen. Met dank voor haar hernieuwde geduld. Angelique je blijft voor altijd mijn (reddende) Engel. Angelique doet gewoon haar eigen geweldige ding, zonder al dat zware geleuter wat ik er over heen stort. Ik eer haar door een eigen gallery in te richten voor haar foto’s onderweg.
