Ergens begin 2000 was ik de weg kwijt. Niet dat ik niet wist waar ik ongeveer was op een kaart, maar in mijn hoofd. Als ik bijvoorbeeld een film zie uit die tijd, herken ik de tijdgeest niet. Niet zoals bijvoorbeeld in de jaren 80 waar ik de schoudervullingen en getoupeerde haren zo kan uittekenen als het ware. Soms probeer ik actief te achterhalen wat ik op een bepaald moment aan het doen was of waar ik aan dacht, maar ik kom er niet echt dichterbij. Vanaf 2005 komt er meer structuur in, maar nog altijd zijn er leemtes. Het is pas sinds kort en na veel therapie dat ik weer een beetje aansluiting heb met de werkelijkheid, maar ik ben nog lerende. Hoe zou ik mijn huidige dagen beschrijven? Wat denk ik nu? Ga ik het hier neerpennen of hou ik het voor me zodat ik over 20 jaar weer volkomen lost ben over mijn huidige zijn? Morgen verder…
